Μέρα της Γυναίκας και Ποδόσφαιρο - Ενωμένοι Δημοκράτες
15938
post-template-default,single,single-post,postid-15938,single-format-standard,bridge-core-1.0.6,ajax_fade,page_not_loaded,,qode-theme-ver-18.2,qode-theme-bridge,disabled_footer_top,wpb-js-composer js-comp-ver-6.0.5,vc_responsive

Μέρα της Γυναίκας και Ποδόσφαιρο

Μέρα της Γυναίκας και Ποδόσφαιρο

Άρθρο Άννας Σαμαρά
Μέλους Κεντρικού Συμβουλίου ΕΔΗ

 

Είναι μέρα της γυναίκας αλλά είμαι σίγουρη πως δεν θα με συχωρέσετε αν σας πω με παρρησία την άποψη μου για το ποδόσφαιρο. Αν και το ποδόσφαιρο είναι ένα υπέροχο ομαδικό παιχνίδι έγινε στα χέρια των ανδρών και γενικότερα της ανδροκρατούμενης κοινωνίας στην Κύπρο αλλά και παγκόσμια  – επιχείρηση όπου παίζονται πολλά, μα πολλά λεφτά, μάντρισμα, ναρκωτικό και φανατισμός μιας μεγάλης μερίδας της νεολαίας μας και όχι μόνο. Μερικές φορές δρόμος για πολιτική ανέλιξη. Έχει γίνει το ποδόσφαιρο πολιτική και η πολιτική ποδόσφαιρο. Μια αρένα για θεάματα και εκτόνωση, η αποβλάκωση μεγάλης μερίδας του ανδρικού πληθυσμού. Το ποδόσφαιρο όμως είναι ένα μέρος του σάπιου συστήματος που μας κυβερνά (παγκόσμια)και είναι ανδροκρατούμενο. Σίγουρα δεν πιστεύω πως αν έπαιρναν τώρα την εξουσία οι γυναίκες θα άλλαζε το σύστημα γιατί ο γυναικείος πληθυσμός έχει μεγαλώσει η ίδια, αλλά και τα παιδιά της, διαιωνίζοντας μια λανθάνουσα αντίληψη που εξακολουθεί να ταυτίζει τον ρόλο της μητέρας με τον ρόλο της οικοκυράς. Θεωρεί το μεγάλωμα των παιδιών μόνο δικό της καθήκον, δικαίωμα, μα και πολλές φορές υποχρέωση που της δένει τα χέρια και δεν μπορεί να εμπλακεί στην διαχείριση της πολιτείας ( δεν μου αρέσει η λέξει εξουσία ).

Σε μένα, είναι φανερό πως ο ανδροκρατούμενος πολιτικός κόσμος και κατ ‘επέκταση η γενικότερη μας νοοτροπία δεν μας αφήνει  να αποδεχτούμε μια γυναίκα στην εξουσία αν δεν περάσει μέσα από κόσκινο, αν δεν αποδείξει διπλά και τριπλά την αξία της μέσα από χαμηλότερης βαθμίδας αξίωμα, αν δεν έχει περάσει από κομματική χρήση και κατάχρηση, αν ίσως η πολιτική της ανέλιξη δεν γεννήθηκε μέσα από οικογένεια πολιτικών. Αν δεν έχει την οικονομική ευχέρεια που θα της επιτρέψει να διαχειρισθεί πρακτικά τις καθημερινές ανάγκες.