05 Ιούν Θύμα της Προεκλογικής το Κυπριακό;
Θ’άπρεπε να μας προβληματίσει το γεγονός ότι τα διάφορα κόμματα άρχισαν να μιλούν για μια νέα στρατηγική στο Κυπριακό που παραπέμπει σε συνέχιση των συνομιλιών μετά τις εκλογές πάνω σε μια νέα βάση, ενώ στη διεθνή σκηνή εντείνονται οι κινήσεις, και οι πιέσεις, για να υπάρξουν εξελίξεις στο πολύ σύντομο μέλλον.
Τα Ηνωμένα Έθνη μελετούν διάφορα σενάρια χειρισμού του αδιεξόδου στο οποίο έχουν απολήξει οι συνομιλίες, με κάποια από αυτά τα σενάρια να συνιστούν «απειλές» ότι πιθανό να μας εγκαταλείψουν στην τύχη μας αν δεν ανταποκριθούμε στις προσδοκίες τους. Εμείς, βέβαια, γνωρίζουμε ότι έχουμε «φίλους» στο Συμβούλιο Ασφαλείας που θα αποτρέψουν ένα τέτοιο τραγικό ενδεχόμενο και επομένως τον χαβά μας ότι «δεν δεχόμαστε ασφυκτικά χρονοδιαγράμματα», και ας πάει το θέμα στην μετά τις προεδρικές εκλογές εποχή! Στο ίδιο σκηνικό και η Ευρωπαϊκή Ένωση: αν δεν υπάρξουν εξελίξεις για μια σε σύντομο χρόνο επίλυση του Κυπριακού θα μελετηθούν μέτρα για την πολιτική και οικονομική «ανακούφιση» της Τουρκοκυπριακής Κοινότητας…
Ένα τέτοιο παράδειγμα των κινήσεων στη διεθνή σκηνή που δε θ’άπρεπε να το αντιμετωπίσουμε επιφανειακά είναι και η πρόσφατη κίνηση-έκπληξη της Τουρκικής ευέλικτης στρατηγικής για άνοιγμα της πόλης των Βαροσίων στους κατοίκους της. Πώς την αντιμετωπίσαμε; Σαν προπαγάνδα, σαν παγίδα, σαν μη γενόμενη! Ένα διαχρονικό αίτημα βασικό της όλης μας στοχοθέτησης που ήταν να παραδοθεί η κλειστή πόλη στα Ηνωμένα Έθνη για να επιστρέψουν πίσω οι κάτοικοί/ιδιοκτήτες των περιουσιών που εγκατέλειψαν κάτω από τον φόβο του επελαύνοντος Τούρκικου στρατού το 1974, το αφήνουμε ανεκμετάλλευτο με διάφορες προφάσεις. Γιατί να μην απαντήσουμε φωναχτά: «επιτέλους, η Τουρκία κάνει ένα βήμα για την Αμμόχωστο»! Όμως, ταυτόχρονα να την προκαλέσουμε πιεστικά βάζοντας την στον τοίχο: γιατί να μη το κάνει όπως της το ζήτησαν επανειλημμένα τα Ηνωμένα Έθνη και η Ευρωπαϊκή Ένωση; Γιατί να αγνοεί τις δυνάμεις αυτές από τις οποίες ζητά να μας καταδικάσουν ότι δεν θέλουμε λύση; Και γιατί να προτείνει για εφαρμογή της πρότασής της από τον προσεχή Ιούλιο και όχι να γίνει αμέσως τώρα; Και αν απαντήσει ότι δεν σκοπεύει να κάνει τέτοια κίνηση γιατί να μην εκμεταλλευθούμε την είδηση στον Τουρκικό τύπο για να επαναφέρουμε με έντονο τρόπο το δίκιο αίτημά μας; Να η ευκαιρία να το ανακινήσουμε για να ρθει και πάλιν στην επιφάνεια! Δεν θέλουμε να το χειρισθούμε τώρα ή φοβούμαστε πώς θα το χειρισθούμε; Θα το αφήσουμε να ξεχασθεί και αυτό και στο τέλος να μας προλάβουν οι χειρότεροι μας φόβοι από τη μια να ανταποκριθούν στην πρόκληση/πρόσκληση κάποιοι, (λίγοι ή περισσότεροι; ποιος θα τους εμποδίσει;), ή να εποικισθεί η πόλη από νέους έποικους αν δεν «ενδιαφέρονται» οι ιδιοκτήτες τους!
Αποτελεί κοινό τόπο ότι η Τουρκία για να αποφύγει τις κατηγορίες ότι δεν συνεργάζεται για μια δίκαιη λύση και για να μη την κατηγορούν ότι θα αγνοεί την Ευρωπαϊκή Ένωση στη διάρκεια της καθόλα νόμιμης διευθέτηση για την ανάληψη της Προεδρίας από την Κυπριακή Δημοκρατία, θα κάνει κινήσεις αντιπερισπασμού για να μας εκθέσει. Εμείς; Θα σφυρίζουμε αδιάφορα ισχυριζόμενοι ότι όλα είναι προπαγάνδα, ή θα ανταποκριθούμε στην μπλόφα της και θα αξιοποιήσουμε εκείνα που θ ήλπιζε να απορρίπταμε; Δεν θέλουμε ή δεν ξέρουμε πώς να παίζουμε υψηλή πολιτική;
Μας βολεύει να διαπραγματευόμαστε μεταξύ μας με ηχηρά συνθήματα και επιχειρήματα αντί στη διεθνή σκηνή; Θέλουμε πραγματικά μια όσο γίνεται πιο σύντομα δίκαιη κατά το δυνατό και βιώσιμη λύση για να αποφύγουμε την περαιτέρω επιδείνωση για μας των δεδομένων επί του εδάφους ή μας βολεύει η συνέχιση της «μη λύσης»;
Γιώργος Χριστοδουλίδης, μέλος της Εκτελεστικής Γραμματείας των Ενωμένων Δημοκρατών
